Kryger to spolszczona forma nazwiska Krüger. To nazwisko proste, równe niemieckiemu apelatywowi Krüger ‘karczmarz, szynkarz’, ‘właściciel’ albo ‘dzierżawca karczmy wiejskiej’, zob. H. Bahlow, Niederdeutsches Namenbuch, Vaduz Lichtenstein 1987 s. 293, por. dolnoniemieckie krōg ‘gospoda, karczma, oberża’, zob. M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 387. Por. też górnoniemieckie Krug, średnio-wysoko-niemieckie kruoc ‘dzbanek, naczynie do picia’, zob. M. Lexers, Mittelhochdeutsches Wörterbuch, Leipzig 1964 s. 117, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 147 > Krüger, górnoniemieckie określenie sprzedawcy naczyń, zob. H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 179, J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 I s. 118. Nazwisko można również potraktować jako wariant niemieckiej nazwy osobowej Krieger, zob. M. Czaplicka-Niedbalska, Nazwiska mieszkańców Bydgoszczy od II połowy XV wieku do I połowy XVIII wieku, Bydgoszcz 1996 s. 212, K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I A-K Kraków 1999 s. 471. Ród toruński, herb własny J. Krzepela, Rody ziem pruskich, Kraków 1927 s. 194. Krieger to nazwisko homonimiczne: I. równe niemieckiemu przezwisku Krieger ‘kłótnik’, ze średnio-wysoko-niemieckiego kriege ‘niechętnie, z oporem’, zob. H. Bahlow, Deutschen Namenlexicon. Familien und Vornamen nach Ursprung und Sinn erklärt, München 1967 s. 297, inne znaczenie tego apelatywu to ‘uparty, krnąbrny, bitny, waleczny, srogi’, por. także średnio-dolno-niemieckie kriec ‘spór, kłótnia, swary, waśń’, zob. H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 178, J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 I s. 114; II. od średnio-wysoko-niemieckiej nazwy zawodu krieger ‘wojownik’, zob. H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 178, M. Lexers, Mittelhochdeutsches Wörterbuch, Leipzig 1964 s. 116, ‘uzbrojony, walczący (waleczny) człowiek’ H. Bahlow, Niederdeutsches Namenbuch, Vaduz Lichtenstein 1987 s. 291, J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 I s. 114. Krieger to także odpowiednik chrześcijańskiego imienia Gregorius, zob. M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 299, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 146-147. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 352) odnotowuje szlacheckie rodziny o tym nazwisku: Kryger vel Krieger herbu Orle Skrzydło, vel Krygier herbu Lampa, Książka i Ostroga.
