SIKORSKI

Nazwisko[1] utworzono przyrostkiem –ski od popularnej na terenie całego kraju nazwy miejscowej Sikory, por. też Sikorzyn wieś w byłych powiatach kościerzyńskim i krobskim, dobra rycerskie w byłym powiecie kartuskim, posiadłość w byłym powiecie puckim, Sikorz wieś w byłym powiecie płockim i rypińskim, Sikorze w byłym powiecie złotowskim (zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t.  X s. 607-609).  Inną możliwością interpretacyjną jest wywodzenie nazwiska od nazwy osobowej Sikora, ta od rzeczownika sikora, czyli: 1. dziewczyna, koza, 2. łapówka, obrywka, zysk, dochód, 3. zegarek, 4. nazwa krowy, 5. ptak wróblowaty – zob. tzw. Słownik warszawski, t. X, s. 112. Nazwę osobową Sikorski odnotowano na terenie Polski w 1444 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 423).






[1] Sikorski herbu Sławęcin z Sikor w województwie podlaskim, herbu Jastrzębiec odm., W. Wittyng, Nieznana…, 289; Sikorski herbu Cietrzew w Prusach, herbu Kopasina, Lis, K. Niesiecki, Herbarz polski, t. I-X, Lipsk 1839-1846 t. VIII 372.