SZORC

Nazwisko Szorc pochodzi od nazwy osobowej Szorc, ta od rzeczownika szorc, czyli: 1. fartuch, zapaska, 2. tkanina wełniana na spódnice, 3. rodzaj spódnicy, 4. stanik u sukni, 5. sztuka drzewa (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 647). Por. także nazwę miejscową Szorce, odnotowaną na terenie byłego powiatu białostockiego, Słownik geograficzny…, t. XI, s. 645 podaje tu taką adnotację „Szorcowie ze wsi Sławiec w łomżyńskiem, osiedlili się w w. XVI na Podlasiu. Jan Szorc otrzymał od Gasztolda, wojewody wileńskiego dobra zwane odtąd Szorce Cibarzewo”. Nazwę osobową Szorc odnotowano na terenie Polski w 1424 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 548).