Nazwisko proste, od dolnoniemieckiego Tau ‘krosno tkackie’ F. Kluge, Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache, 18. Auflage, bearbeitet von W. Mitzka, Berlin 1960 s. 773. Por. też inne znaczenie apelatywu Tau ‘lina’, pierwotnie prawdopodobnie przenośne określenie tkacza lub sprzedawcy czy producenta lin. Inna możliwość interpretacyjna to uznanie nazwiska za równe niemieckiemu członowi nazwy miejscowej thau/tau, por. Maienthau, Nebelthau, Morgenthau H. Bahlow, Deutschen Namenlexicon. Familien und Vornamen nach Ursprung und Sinn erklärt, München 1967 s. 514. Por. też nazwę miejscową Thauer Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 266.
