Nazwisko ma dwie potencjalne podstawy etymologiczne: I. traf, czyli: 1. przygoda, przypadek, niespodziewany zbieg okoliczności (na traf = na chybił trafił, na los szczęścia, w traf = w sam raz, do gustu, dogodnie), 2. traf!traf! – wyraz naśladujący odgłos miarowego stąpania końskiego lub wojska, zgrzytu klucza w zamku lub klamki, odwiedzenia kurka u strzelby, szczęku brpni przy musztrze itp. II. trafić, czyli: 1. ugodzić w cel, nie chybić, 2. na kogo – paść na kogo, dosięgnąć kogo, 3. spotkać kogo, znaleźć co, 4. nadejść akurat, zjawić się w samą porę, 5. zły/dobry wybór zrobić, 6. pokazać, dać, 7. dokonać, osiągnąć co, 8. trafnie zgadnąć, rozwiązać, 7. sportretować dokładnie, udać, 8. trefić, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 91-93.
