URBANIAK

Nazwisko pochodzi od imienia Urban, notowanego w Polsce od XIII wieku i utworzonego od łacińskiego urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 640. Urban to także: 1. mieszczanin, 2. pozór, fałsz, na urbanie = pod pozorem, pod fałszywym nazwiskiem, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 346. Por. także nazwę miejscową Urban z byłego powiatu odolanowskiego i sieradzkiego, Urbanie z byłego powiatu obornickiego, Urbany z byłego powiatu nowoaleksandrowskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, s. 815-816.