Nazwisko proste, równe średnio-wysoko-niemieckiej nazwy zawodu Vogt: 1. ‘doradca sądowy, adwokat, opiekun’, 2. ‘wójt, namiestnik, włodarz’, M. Lexers, Mittelhochdeutsches Wörterbuch, Leipzig 1964 s. 293, J. K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 t. II s. 483, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 275, staro-wysoko-niemieckie Fogāt, łacińskie vocātus ‘obrońca’ A. Karszniewicz-Mazur, Zapożyczenia leksykalne ze źródła niemieckiego we współczesnej polszczyźnie, Wrocław 1988 s. 118. Por. też nazwę miejscową Vogtei w byłym powiecie malborskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XIII s. 736. Por. Voigt.
