Forma pierwotnie patronimiczna (=odojcowska) utworzona od Wach, to od imion na Wa- typu Wacław, Wawrzyniec (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 644). Por. też nazwę miejscową Wachów, odnotowaną na terenie byłego powiatu toszecko-gliwickiego i olesińskiego (zob. „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII, s. 877). Por. też wacha: 1. nocne czuwanie, na które każdy dom kolejno wysyła jednego człowieka, 2. straż, 3. skrzynia na zboże (zob. Słownik gwar polskich, opr. J. Karłowicz, t. VI, s. 62). Nazwisko przytaczają Z. Abramowicz, L. Citko, L. Dacewicz w Słowniku historycznych nazw osobowych Białostocczyzny (XV-XVII w.),t. II P-Ż, Białystok 1998, s. 159): Bartek Wachowicz z żoną 1662.
