Nazwisko proste, równe niemieckiemu przezwisku Weis ‘ktoś rozsądny, doświadczony, mądry’, ale też ‘osierocony’, przenośnie ‘osamotniony’, H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 305. Por. średnio-wysoko-niemieckie wīse ‘mędrzec’, średnio-dolno-niemieckie wīs H. Bahlow, Deutschen Namenlexicon. Familien und Vornamen nach Ursprung und Sinn erklärt, München 1967s. 552, H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 305. Nazwisko można też potraktować jako wariant graficzny nazwiska Weiss. Por. Wejs, nazwa odnotowana przez Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki1965-1981 t. VI s. 8. Por. też Weiß.
