Nazwisko jest prawdopodobnie pierwotnie zdrobnieniem imion na Wi- typu Wincenty, Wiktor, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 671. Potencjalne podstawy etymologiczne nazwiska to także:I. imię chrześcijańskie Wit, funkcjonowało ono samodzielnie i jako człon imion złożonych, por. Witosław, Witomysł, Witold, mogło pochodzić od łacińskiego Vitus ‘chętny, ochoczy’ J. Bubak, Księga…s. 318 lub starosaskiego widu, starowysokoniemieckiego witu ‘drzewo, las’ lub wid ze starosaskiego widh ‘obrączka, pierścionek, pierścień’, starosaskie witan ‘wiedzieć, znać’czy wīd, por. też starowysokoniemieckie wīt ‘daleki’, por. też starosaskie hwīt ‘biały’, zob. Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997, s. 291; II. niemieckie przezwisko Witt(e), częste określenie osoby o jasnym kolorze włosów, pochodzące od przymiotnika witt ‘biały’ zob. E. Breza, Nazwiska Pomorzan, t. I s. 50, 432; III. niemieckie imię Witt, górnoniemiecka skrócona forma im. Wittigo, zob. J. K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. II, Limburg a.d. Lahn 1963,. s. 823; IV. Wić, czyli: 1. pręcik smagły, gibki, łoza, 2. w liczbie mnogiej – listy królewskie na wojnę, 3. łańcuszek wiążący grądziel pługa z kółkami, 4. winorośl, 5. V. Wić, czyli: 1. skręcać, pleść, splatać, 2. zwijać, motać, 3. zawijać, okręcać, 4. wijać skąd = umykać, wynosić się, 5. biec zygzakiem, 6.wije mi się = plącze mi się na języku, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 631-632; VI. nazwa miejscowa Wicie, odnotowana w byłym powiecie łowickim, garwolińskim, maryampolskim, rossieńskim, szawelskim, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIII, s. 283. Nazwę osobową Wicik odnotowano na terenie Polski w 1373 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 546-547
