WIECKI

Nazwisko [1]utworzone sufiksem -ski od nazwy miejscowej Wietc J. Krzepela, Rody ziem pruskich, Kraków 1927 s. 108 w byłym powiecie kościerskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XIII s. 426-427. Mniej prawdopodobne podstawy etymologiczne to: I. nazwa miejscowa Weckie w byłym powiecie rossieńskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XIII s. 185; II. apelatyw wek, weczek; III. niemieckie przezwisko piekarza Weck  J. K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 t. II s. 752, ze średnio-wysoko-niemieckiego wecke ‘podłużne pieczywo, weka’ M. Lexers, Mittelhochdeutsches Wörterbuch, Leipzig 1964 s. 310; IV. hipokorystykum: Weck od imion złożonych, np. Wacheri H. Kaufmann, Ergänzungsband zu Ernst Förstemann Personennamen, München-Hildesheim 1968 s. 372 i dolnoniemieckie Wedeke < Wedekind < Widukind, H. Bahlow, Niederdeutsches Namenbuch, Vaduz Lichtenstein 1987 s. 546, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 282. Por. Wietski.






[1] Wieccy J.K. Dachnowski, Herbarz…, s. 318.