Nazwisko homonimiczne. I. od nazwy osobowej Winek, por. też Winko, Wink, Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki 1965-1981 t. VI s. 111; II. od nazwy miejscowej Winek w byłym powiecie piotrkowskim i noworadomskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XIII s. 547; III. od staropruskiej nazwy osobowej *Winekē, utworzonej sufiksem -ek od rdzenia Win-, zapisanego m.in. w nazwach: Winote, Winico, R. Trautmann, Die altpreußischen Personennamen, 2. Umveränderte Auflage, Göttingen 1974 s. 118.
