WINGO

Nazwisko proste, od niemieckiej nazwy osobowej Wingo < Wing, H. Kaufmann, Untersuchungen zu altdeutschen Rufnamen, München 1965 s. 29. Można je także wywodzić od nazwy miejscowej, por. np. Winge w byłym powiecie tylżyckim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XIII s. 547.