Nazwisko pochodzi od nazwy miejscowej Winiary z byłego powiatu grójeckiego, kaliskiego, sandomierskiego, pińczowskiego, miechowskiego, płockiego, ostrowskiego, wielickiego, poznańskiego, prądnickiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIII s. 548 i nn. Potencjalną podstawę nazwiska stanowi także rzeczownik winar = winiarz, czyli: 1. ten, co winem handluje, 2. ten, co prowadzi winnicę, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 615. Nazwę osobową Winiarski odnotowano na terenie Polski w 1609 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I L-Ż, Kraków 2001, s. 685.
