ANDRZEJAK
Nazwisko utworzone przyrostkiem –ak od imienia Andrzej. Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych (t. I s. 54) głosi, iż w 1990 r. 3926 osób nosiło takie nazwisko. Zob. ANDRZEJ.
Nazwiska widok główny
|
|
ANDRZEJAKPodstawę nazwiska Andrzejak stanowi imię chrześcijańskie Andrzej. Zdaniem S. Rosponda (Mówią nazwy, s. 165) pochodzi od greckiego Andreas ‘męski, silny’. Według K. Rymuta (Nazwiska Polaków, t. I A-K, s. 5) imię można wywodzić od anér, gen. andrós ‘mąż’ lub imion złożonych typu Andrónikos. |
ANDRZEJEWSKINazwisko pochodzące od imienia chrześcijańskiego Andrzej, to zaś zdaniem S. Rosponda (Mówią nazwy, s. 165) pochodzi od greckiego Andreas ‘męski, silny’. Według K. Rymuta (Nazwiska Polaków, t. I A-K, s. 5) imię można wywodzić od anér, gen. andrós ‘mąż’ lub imion złożonych typu Andrónikos. Potencjalną podstawę nazwiska stanowi także nazwa miejscowa Andrzejewo, odnotowana na terenie byłego powiatu suwalskiego, rossieńskiego i średzkiego, por. także Andrzejów z byłego powiatu ostrowskiego, włodawskiego, łódzkiego, por. |
ANDZELAKNazwisko pochodzi od jednej ze zdrobniałych form imienia Anzelm, notowanego w Polsce od XIII w., im. germańskie Anselm od ans ‘bóg’ + helm ‘hełm’ (zob. K. Rymut , Nazwiska Polaków, t. 1, s. 9). |
ANEBATNazwisko od staropruskiej nazwy osobowej, zaadaptowanej fonetycznie i fleksyjnie do tekstu łacińskiego Por. pruską nazwę osobową Anneyde, zapisaną w 1328 r. w okręgu Lidzbarka , zob. R. Trautmann, Die altpreußischen Personennamen, 2. Umveränderte Auflage, Göttingen 1974 s. 12 i Bute, Buteko, Butele, Butil (w sąsiedztwie labialnej spółgłoski b staropruskie u zapisano jako a, por. n. msc. Malseyne, Melsein, Molseyn, Mulseyn i Malteinen obok Molteyn, Multen obok Molnyk, Mulnicken), R. Trautmann, Die altpreußischen Personennamen, 2. Umveränderte Auflage, Göttingen 1974 s. 21-22, 123. |
ANGERNazwisko można wywodzić od niemieckiej nazwy miejscowej lub topograficznej Anger (M. Gottschald, Deutsche Namenkunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954, s. 168), ta ze średnio-wysoko-niemieckiego anger, staro-wysoko-niemieckie angar, od zachodniogermańskiego angra ‘zaniedbana łąka, pastwisko’ (F. Kluge, Etymolgisches Wörterbuch der deutschen Sprache, Berlin 1960, s. 22). Por. der Anger: 1. ’łąka, błonie, wygon‘, 2. ’plac we wsi, majdan‘. |
ANGERIKNazwisko równe niemieckiej nazwie osobowej Angrick, zob. M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 168, wschodnio-środkowo-niemiecki wariant dialektalny formy Andrick, por. Angress od Andress, zob. H. Bahlow, Deutschen Namenlexicon. Familien und Vornamen nach Ursprung und Sinn erklärt, München 1967 s. 34. Por. także nazwę osobową Ang(i)hari (Ancharius), zob. H. Kaufmann, Ergänzungsband zu Ernst Förstemann Personennamen, München-Hildesheim 1968 s. 82. |
ANGERTNazwisko utworzone formantem -ert, od pierwszego członu niemieckiego imienia złożonego typu Ang(i)hari. Por. też niemiecką nazwę miejscową lub topograficzną Anger, zob. M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 168, ta ze średnio-wysoko-niemieckiego anger, staro-wysoko-niemieckie angar, od zachodniogermańskiego angra ‘zaniedbana łąka, pastwisko’, zob. F. Kluge, Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache, 18. Auflage, bearbeitet von W. Mitzka, Berlin 1960 s. 22. Por. der Anger: 1. ’łąka, błonie, wygon‘, 2. ’plac we wsi, majdan‘. |
ANGRICHNazwisko równe niemieckiej nazwie osobowej Angrich, zob. M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 168. Ewentualnie wariant nazwiska Angrik (wymiana głoskowa ch : k występowała w polszczyźnie, por. kochać : chochać). |
ANGRICKNazwisko równe niemieckiej nazwie osobowej Angrick, zob. M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 168, wschodnio-środkowo-niemiecki wariant dialektalny formy Andrick, por. Angress od Andress, zob. H. Bahlow, Deutschen Namenlexicon. Familien und Vornamen nach Ursprung und Sinn erklärt, München 1967 s. 34. Por. także nazwę osobową Ang(i)hari (Ancharius), zob. H. Kaufmann, Ergänzungsband zu Ernst Förstemann Personennamen, München-Hildesheim 1968 s. 82. |
ANGRIKNazwisko równe niemieckiej nazwie osobowej Angrick, zob. M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 168, wschodnio-środkowo-niemiecki wariant dialektalny formy Andrick, por. Angress od Andress, zob. H. Bahlow, Deutschen Namenlexicon. Familien und Vornamen nach Ursprung und Sinn erklärt, München 1967 s. 34. Por. także nazwę osobową Ang(i)hari (Ancharius), zob. H. Kaufmann, Ergänzungsband zu Ernst Förstemann Personennamen, München-Hildesheim 1968 s. 82. |
ANHUTNazwisko od niemieckiego przezwiska Ahnhudt/Anhuth ‘bez kapelusza’, ktoś zwykle nie noszący tego nakrycia głowy, zob. R. und V. Kohlheim, Familiennamen. Herkunft und Bedeutung, Mannheim-Leipzig-Wien-Zürich 2005 s. 92 lub kapelusznik (pośrednio nazwa zawodu), zob. H. Bahlow, Deutschen Namenlexicon. Familien und Vornamen nach Ursprung und Sinn erklärt, München 1967 s. 27. |